Sidan me ikkje har denne idretten, har me heller ikkje noko namn på han, og eg har heller ikkje funne noko namn på svensk eller dansk. Tsjokball er mi eiga omsetting av det tyske namnet Tchoukball, som òg blir brukt på andre språk og som tyder... tja, ingenting faktisk. Idretten har rett og slett namn etter den lyden som kjem når ein skårer.
Tsjokball framstår som den ultimate gymtime-sporten, med full fart, masse mål, lite utstyr og tilsynelatande enkle reglar. Det er ein lagsport (7 spelarar på kvart lag) som kan minna om handball, men i staden for vanlege mål med keeper, er det ein liten skråstilt trampoline i kvar enden av banen. Rundt trampolinane er det ein sone, og ein lagar mål ved å kaste ballen på trampolina slik at han sprett utanfor sona og går i golvet utan at nokon fangar han. Når ballen treff trampolinen, seier det visstnok "tsjok", ifylgje dei som driv med dette, og derav det litt spesielle namnet.
Det er også eit par andre ting som skil tsjokball frå handball:
- Ein kan skåra i begge endar av banen. Begge lag spelar altså begge vegar. Slik blir det tempo av!
- Kroppskontakt er forbudt. Det er det definitivt ikkje i handball...
- Det angipande laget kan berre bruka tre pasningar før dei må skyta.
- Nokre regelbrot og feil gir mål til motstandarlaget.
Tsjokball blei oppfunne i 1970 av den sveitsiske idrettslegen Hermann Brandt, som syntes at aggresjon og fysisk kontakt i idrett førte til for mange skadar. I tillegg skulle den nye sporte fremja god sportsand, eller fair play. Brandt sin idrett blei spesielt populær i Taiwan, som har dominert dei internasjonale meisterskapa. I VM i 2011 deltok 12 land frå Europa, Asia og Sør-Amerika.
Her er ein liten smakebit av tsjokball, eller tchoukball, som det offisielt heiter:
